اغتشاشات اخیر از نگاه ادوار جنبش دانشجویی / خلاء گفتگو؛ منشاء بحران‌سازی در دانشگاه

پشت پرده اغتشاشات اخیر و نقش دانشگاه‌ها و سلبریتی‌ها در مواجهه با این اتفاقات در گفتگو با ادوار جنبش دانشجویی بررسی شد.

به نقل ازگروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، احمد تلوری- دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامی و ایادی وابسته به آن‌ها در داخل و خارج همواره از هر اتفاقی سوء استفاده می‌کنند تا کشور را به آشوب بکشانند و امروز نام مهسا امینی به اسم رمز و آشوب در ایران تبدیل شده است.

فوت مهسا امینی اتفاق ناراحت کننده‌ای بود و با واکنش‌هایی از سوی کارگزاران نظام و افراد و جریان‌های سیاسی اعم از اصول گرا و اصلاح طلب و نقد رویه‌های گشت ارشاد در برخورد با افراد بدحجاب و ناکارامدی نهاد‌های متولی عفاف و حجاب همراه بود؛ اما این اتفاق از زمانی که ضد انقلاب تلاش کرد تا با سوءاستفاده از احساسات و عواطف مردم جهت اعتراضات را به سمت اهداف و منافع خود تغییر دهد رنگ و بوی خشونت گرفتند به گونه‌ای که امروز شاهد آشوب‌ها و اغتشاشاتی هستیم که در آن سوی مرز‌ها و از طریق رسانه‌های معاند و شبکه‌های اجتماعی مدیریت می‌شوند.

با این اوصاف «خبرگزاری دانشجو» به منظور بررسی پشت پرده اغتشاشات اخیر و نقش دانشگاه‌ها و سلبریتی ها در مواجه با این اتفاقات با مجددالدین معلمی، دبیر کل پیشین اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان، رامین شمسایی نیا دبیر پیشین شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی، محقق و مدرس دانشگاه و میکائیل دیانی دبیر پیشین اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل به گفتگو پرداخته که در ادامه مشروح این گفتگو را می‌خوانید.

معلمی: هر وقت یک نابسامانی در کشور پیش می‌آید حتما نقاط ضعفی وجود دارد و معمولا جریان معاند و دشمن بیرونی نیز از این نقاط ضعف استفاده می‌کند تا به اهدافش برسد. به نظر می‌رسد در حوادث اخیر جریانی تصمیم گرفت تا روی رویداد‌های خوبی که می‌توانست حال جامعه را خوب کند مانند رزمایش عظیم اربعین که اتفاق کمی نبود مخصوصا امسال که موج عظیمی از ارادتمندان را به عرض ارادت خدمت اباعبدالله علیه السلام کشاند سرپوش بگذارد.

زمانی که جامعه حال و هوای اربعینی و امام حسینی به خود می‌گیرد طبیعی است که ایادی شیطان تلاش می‌کنند تا این حس و حال و رنگ و بوی خوب را با اقداماتی که انجام می‌دهند از بین ببرند و وقتی هم که می‌خواهند این کار را انجام دهند نقاط ضعفی را پیدا می‌کنند و با بزرگنمایی آن‌ها و تجمیع کلیه امکانات و ایادی شان آن نقطه ضعف را به بحران تبدیل می‌کنند تا مانع توفیقات معنوی شوند که داشتند جامعه را به تکامل می‌رساندند. تصور من این است که جریان عمومی اربعین یک نقطه طلایی برای کشور بود و می‌توانست جامعه را به لحاظ معنوی به تکامل برساند؛ اما بحران اخیر باعث شد تا نقطه طلایی اربعین دیده نشود و این فضا از بین برود.

طبیعی است که وقتی یک نابسامانی در فضای اجتماعی وجود دارد این نابسامانی تا مدت‌ها به فکر و ذکر و دغدغه مسئولانی تبدیل می‌شود که می‌خواهد برای پیشرفت و آبادانی کشور و رفع نقاط ضعف آن کار کنند. با این اوصاف وقتی مسئله تامین امنیت به اولویت اول نظام تبدیل می‌شود طبیعی است که ترمز سختی در برابر کشور قرار می‌گیرد.

به نظر بنده یکی از آسیب‌های بحران اخیر متوقف کردن کشور است آن هم کشوری که ما امروز حس می‌کنیم مسئولانش مردم را دوست دارند و برای آن‌ها کار و تلاش می‌کنند و می‌خواهند با یک ارتباطاتی که به صورت عزتمندانه در عرصه بین المللی شکل گرفته فضای کشور را به فضای بهتری تبدیل کنند.

اتفاقات اخیر تلخ، اما درس آموز است. در این برهه نیز دشمن همه ظرفیت هایش را به میدان آورد، اما وقتی این چرک بیرون بریزد و ما از این مرحله بگذریم طبیعی است جامعه پالایش شده‌تر و بهتری خواهیم داشت و البته این مهم نیز با هوشیاری مسئولان در جهت شناسایی نقاط ضعف‌ها و رفع آن‌ها محقق می‌شود؛ اگرچه طی کردن این مسیر از کشور وقت و انرژی می‌گیرد و وقت و آبادانی که باید صرف آبادانی کشور شود باید به ساخت و ساز بحران ساخته شده اختصاص یابد. در واقع ما بعد از رزمایش عظیم اربعین به جای یک جهش عظیم باید با یک ترمز سخت یک درون سازی مجدد را انجام بدهیم و یک حرکت جدید را با اتکا به مردم پیش ببریم.

در رابطه با نقش سلبریتی‌ها در دامن زدن به اتفاقات اخیر باید گفت که معمولا رسانه‌های انقلابی ما به وجهه خرابی ذهن این جماعت می‌پردازند که درست هم است و من نمی‌خواهم منکر آن شوم. این جماعت مدت هاست که با تزریق‌های مالی از دل حکومت از بافت و بدنه اجتماع دور شدند و در یک فضای غیر طبیعی رشد کردند و آن قدر رسانه زده شدند که هم رسانه‌ها را همه مردم می‌بینند. از طرفی نکته‌ای که نباید از آن غافل شویم این است که ما از داشتن سازمان، دستگاه، وزارتخانه، فرد و ارگانی که بتواند با سلبریتی‌ها ارتباط سالم بگیرد، محروم هستیم؛ از این رو مدت هاست که ما نسیت به سلبریتی‌ها دچار غفلت شده ایم و نخواستیم آن‌ها را ببینیم و حتی گاهی به تحقیرشان پرداختیم و آن‌ها را از خودمان رانده ایم؛ با این اوصاف اگر امروز سلبریتی‌ها غافلانه شورش می‌کنند بخش عمده‌ای از این پدیده ناشی از ضعف ارتباطی ماست.