اینجا خبری از خنچه عقد و گردو و بادام آرایی و دکورهای آنچنانی نیست. حلقه های ازدواج، مُهر و تسبیح و جانماز؛ در کوچک چوبی که به آینه ختم می شود؛ سربند سرخ «یا مهدی»، 4 عدد سیب سرخ و کاسه ای آب و تکه ای نان، مختصر ملزوماتی است که در کلاه آهنی و چفیه به زیبایی تزیین شده اند و البته چند گل همیشه بهار که احتمالا عروس خانم! پیش از آنکه عاقد بپرسد رفته و از باغچه دور قبور شهدا چیده است!

بیش از همه اما قاب شاسی عکس #حاج_قاسم که در لباس خادمی امام رضا (ع) به عروس و داماد لبخند می زند، جلب توجه می کند.

این یکی دو روز هویزه حسابی عطر و بوی امام رضا (ع) و خادمانش را گرفته است و حالا هم این عکس آسمانی که حتما حکمتی دارد.

اینجا همه چیز ساده است و مختصر؛ حتی داماد هم کت و شلوار نپوشیده و با پیراهن سفیدی که آستین هایش را تا مچ بالا زده  پای سفره عقد نشسته است تا شهیدان شیدای هویزه بار دیگر شاهد عقد زوجی #دانشجو باشند.

«#فاطمه_نوده» دانشجوی کارشناسی ارشد رشته روانشناسی اهل گنبدکاووس و «#محسن_خمری» دانشجوی رشته مترجمی زبان اهل گالیکش استان گلستان، عروس و داماد این محفل آسمانی اند که برخلاف خیلی از هم سن و سالان شان ترجیح داده اند ازدواج آسان و شهدایی را برکت زندگی شان نمایند. زائران و راویان امروز شهدای هویزه، دعوتی مجلس عقد هم هستند:

چه خوش بُوَد که برآید به یک کرشمه، دو کار

 زیـــارت شَـــه عبــــدالعظیــــم و دیـــدن یـــــــــار...

بگذریم؛ بعد از اهدای هدیه معنوی عروس و داماد از سوی زیارتگاه شهدای هویزه در بین صلوات های بلندی که زائران مشتاق برای سلامتی عروس و داماد می فرستند با «آقا محسن» که تازه «بله» را با مهریه 14 سکه بهار آزادی از عروس خانم گرفته هم کلام می شوم.

بار دوم است که به هویزه می آید؛ دلیل انتخاب هویزه برای مهم ترین لحظه زندگی اش را هم نمی گوید! اما دعا می کند که همه جوانان خوشبخت شوند و بتوانند با قناعت زندگی کنند.

آمینی می گویم در حالی که یاد این دعای جالب رهبر عزیزمان می افتم که چند سال قبل در یکی از دیدارها فرمودند:« ان‌شاءالله که خداوند متعال همه‌ شما جوان‌های نامتأهل را به زودی زود از نعمت تأهل خوشبخت کننده برخوردار کند.»